Wie appelen vaart, die appelen eet. Zet dat maar uit je hoofd als je in de horeca werkt. Ik noem het 'horeca', maar het gaat over een bepaald bedrijf in de horeca. Dat bedrijf heeft een nogal opvallende manier van omgaan met personeel.
Zo is er bij voorbeeld het werkoverleg. Dat vindt steevast plaats buit werktijd. De daaraan bestede 2 รก 3 uren worden niet betaald. Het komt geregeld voor dat het werkoverleg in een andere horeca gelegenheid plaatsvindt en dat het eten en drinken door het personeel zelf betaald moet worden. Zo'n quasi gezellige avond wordt aangekondigd met 'We gaan gezellig Chinezen' of 'We gaan lekker gourmetten'. Maar het is dus ordinair werkoverleg, waar de medewerker zijn eigen tijd en geld in moet steken.
Zelfs als het werkoverleg op de eigen werklocatie plaatsvindt, zeg maar midden tussen de eigen 'appels', moet er voor de 'appels' en het sap betaald worden. Hoe raar en deels onwettig dit ook mag zijn, tot op heden heeft niemand de vakbond durven te benaderen. Misschien past ook dat niet in de cultuur van het bedrijf. Rotte appels gaan subiet de mand uit. En als dat niet gebeurt, pe(r)st men net zo lang tot ze als sap door de mand vallen.