In Almere

Nieuwe bieb

Oude bieb

Afgelopen week was ik even in Almere. Waarom? O, gewoon even naar de markt daar. Voor de afwisseling. De zon scheen weliswaar, maar die oostelijke wind hè. Ik vond het maar koud. Oké ik was een lafaard voor wat het vervoersmiddel betreft. Ik was namelijk met het blik op vier wielen en niet op de motor. Mij te koud. Toen ik vanaf de dijk via de ring het centrum kwam binnenrijden, dacht ik even terug aan mijn trip naar Atlanta (USA). Al die hoge gebouwen en daar tussenin weinig tot geen zaken die mij een warm gevoel konden geven. Al was dat laatste extra lastig door het koude weer.
De auto heb ik bewust niet in een parkeergarage op adem laten komen. Ik heb hem in het zonnetje gezet en ben gaan lopen. Ik was nieuwsgierig naar de oude bibliotheek. Ergens heb ik gelezen, dat men daar appartementen in wil maken. Zelf heeft deze oude bok daar tussen al die biebgeiten ook zijn appartementje gehad tot de grote boze wolf verscheen.
Aan de buitenkant was nog niets te zien van enige verandering. Dus ben ik doorgelopen naar de markt. Hier en daar momenten van herkenning, zonder verder echt enthousiast te worden. Ik heb het nu eenmaal niet op die historieloze, moderne gebouwen. Die zijn voor mij als de Lada's onder de auto's.
Op mijn dooie gemak ben ik wat gaan rond kuieren. Natuurlijk was het erg winderig in de stad. Maar daar wordt aan gewerkt. Al doende leert men. De nieuwe bieb ben ik voorbij gelopen. Nee, niet over het hoofd gezien. Daarvoor verrijst het somber gekleurde gebouw te nadrukkelijk in het stadshart van Almere. De contouren deden me denken aan de Ark van Noach. Een onderkomen dit keer niet om dieren te redden, maar boeken.