Ander blogs en websites
▼
zaterdag 2 februari 2013
Lopen kreng!
Tegen het middaguur dacht ik : "De zon schijnt en het is boven nul, dus.... rijden met dat spul!" Eerst maar even wat thermo ondergoed aangetrokken. Ik ben soms ook maar een mietje. Buiten heb ik even een blik geworpen op de thermometer : 4 graden Celsius in de schaduw en wind. Moet kunnen. En dus duwde ik de CBX de garage uit. De laatste keer dat de CBX op de weg was ben ik naar Ens gereden om de nieuwe brug in de N50 te bekijken. Voor alle zekerheid heb ik eerst een paar keer aan het gashendel gedraaid, de choke erop en toen de Start-knop even ingedrukt, terwijl ik dacht ""Lopen kreng! En ja hoor dat hielp : Vroemmm! Terwijl het blok warm draaide deed ik de helm op mijn knar en trok de handschoenen aan. Garagedeur weer dicht en.... rijden maar.
Het viel reuze mee met de kou. Goede motorkleding scheelt enorm. De regen van de afgelopen dagen heeft de pekel zo goed als weggespoeld, dus ik hoefde niet te vrezen voor het blok. Het wegdek was zo goed als droog. Ik wilde het niet te gek maken en ben maar naar Dronten gereden. Ach, je moet toch wat. Er stond een flinke bries, die mij van tijd tot tijd tegen de wind in deed hangen, om rechtuit te blijven gaan. Op de Runderweg zag ik de gevolgen van een onoplettende vrachtwagenchauffeur. Zijn truck was net iets te hoog voor de hoogtebalk over de weg. Die gaf een maximale doorrijhoogte van 4 meter aan. De chauffeur dacht dat zijn wagen 3.90 meter hoog was. Maar het bleek 4.10 meter te zijn. En zo kwamen vrachtwagen en chauffeur toen vast te zitten. Daar heb ik dus geen last van. Eerlijk gezegd weet ik niet eens hoe hoog ik ben als ik op de motor zit.
Bij Dronten dreigde een donkere partij wolken roet in het motoreten te gooien, maar de nattigheid bleef beperkt tot wat spatten. Onderweg hoefde ik slechts twee keer te zwaaien. Nota bene naar dezelfde motorrijder op een blauwe R1. Zo'n kuip als op de CBX scheelt trouwens een flinke winterjas. Nergens last van. Hoewel, ik had de verkeerde col omgedaan. Die beschermde niet mijn kin en die werd alsmaar kouder. Gelukkig kon ik met reden even pauzeren om wat foto's te maken. Na bijna 50 km op de teller erbij te hebben geplakt, kwam ik voldaan weer thuis.