Kaboem!

Vanmorgen hoorde ik een auto met relatief hoge snelheid aankomen. Ik stond achter het huis, waar een paar jaar geleden maatregelen genomen zijn tegen sluipverkeer. Toen ik opkeek, zag ik een combi komend vanaf de richting van de sportschool die linksaf sloeg. Maar helaas staan daar een paar paaltjes. Kaboem!
Het is omdat ik me even duidelijk liet zien, anders was de jongeman er achteruit rijdend vandoor gegaan. Nu moest ie wel uit de auto komen. Hij inspecteerde eerst de bumper van zijn communicatiewagentje, daarna keek hij naar de omver gereden paal. "Alles goed?", vroeg ik eerst en na een bevestigend antwoord zei ik : "Nu ga je toch even de gemeente bellen?" Maar dat was volgens hem niet nodig, want hij zou die paal wel even zelf overeind zetten. Die had hij over het hoofd gezien, zei hij. Ik wees hem op een bord dat hij eerder over het hoofd had gezien. Dat staat aan het begin van het straatje en geeft aan dat het doodloopt. "O ja?", reageerde hij verbaasd. Oké, dacht ik, het is vrijdagochtend en het zal wel een vermoeiende week geweest zijn. Hij liep naar zijn combi en haalde een vuisthamer tevoorschijn. Toen de boel weer hersteld was, reed hij alsnog achteruit terug. Communicatie is wat anders dan navigatie.