Ik ga bewust in de fout als ik voor mezelf besloten heb iets te doen wat eigenlijk niet mag. Zoals het gas open trekken op een lang stil stuk weg. Of wildplassen, een gevolg van mijn medicijngebruik. Om gezeik te voorkomen doe ik dat niet tegen gevels of zo, hoor. Maar het is en blijft wildplassen. Bellen achter het stuur doe ik nooit. Ik heb een hekel aan mobieltjes en op de motor is het helemaal lastig.
Als ik 's nachts een school passeer waar een bord met 30km hangt, blijf ik lekker 50 rijden. Dat geldt ook voor vergeten verkeersborden (werkzaamheden zijn beëindigd). Die negeer ik ook. Ik geef keurig richting aan. Tenzij ik me in de middle of nowhere bevind, waar geen kip te bekennen is. Dan houd ik beide handen aan het stuur. Ik stop keurig voor rood licht. Tenzij de detectie niet reageert op de aanwezigheid van mijn motor en ik geen gezelschap krijg van een auto. Zo heeft een collega van mij trouwens een bon gekregen. Hij stond al een tijd te wachten bij een kruising in Capelle a/d IJssel. Het was half twaalf 's nachts. Er kwam geen auto om het detectiesysteem te activeren. Dus besloot hij na ruim 5 minuten wachten en diverse keren over de lus naar achteren en weer naar voren rijden de thuisreis voort te zetten. Helaas werd hij aan de andere kant van de kruising opgewacht door een agent. Die had de hele situatie wel gezien, maar vond hem toch een bon waard. Mijn collega had toch moeten blijven wachten tot een auto gekomen was, aldus de agent. Natuurlijk stond de agent in zijn recht. Regels zijn regels. Maar er is ook zoiets als interpretatie. Ik vind dat in deze situatie sprake is van mensonvriendelijk gedrag van de agent. Een agent is in mijn ogen primair een dienstverlener.