Een spirituele avond

De RK kerk in Zoeterwoude (jaren 50)

Gisteravond ben ik zowaar in een RK kerk geweest. Dat was de Petruskerk hier in Lelystad in de wijk Botter. Wat was het geval? In de lokale leugenaar las ik een advertentie over een viertal bijeenkomsten over spiritualiteit voor mannen. Dat klonk mij wat mietjesachtig in de oren, maar ik heb me toch opgegeven. De doorslaggevende reden werd gevormd door de onderwerpen, die daar behandeld zouden worden.
Met als leidraad het boek 'Zeven vragen aan Augustinus', zouden deze 7 vragen op interactieve wijze besproken gaan worden. Gisteravond bevond ik me in gezelschap van 11 mannen met ruime levenservaring. Oftewel vanaf zo'n 50 jaar en ouder. Bijna iedereen had het boekje aangeschaft. Behalve ik.
Na een rondje van kennismaken en jezelf voorstellen, kwam de eerste vraag aan bod : Hoe word ik gelukkig? Er volgde een interessant gesprek met voor mij bekende en nieuwe opmerkingen. De meesten hadden het besef, dat geluk niet ontleend wordt aan materiële zaken. En dat geluk veelal gebaseerd is op iets wat eerder is gebeurd. Zelf beschouw ik het genieten van geluk als een tijdstip, waarop ik momenten van geluk uit het recente verleden reproduceer. Dat heb ik in mijn werkzaam leven vooral tijdens het vissen gedaan. Lekker ontspannen aan het water. Weer of geen weer. En altijd wat gevangen. Niet altijd vis, maar wel altijd mijn geluk. Mijn geluk wordt verbruikt door mijn geestelijk welzijn. En dus moet er bijgetankt worden. Dat bijtanken doe ik o.a. door anderen te helpen. De glinstering in hun ogen geven mij wat geluk. Eigenlijk ben ik altijd op zoek naar geluk. Anders gaat de geestelijke motor haperen en stilstaan. Dat haperen kan ook komen door vuiltjes in het systeem, ook wel tragische gebeurtenissen genoemd.
Na de koffiepauze, voor mij thee, kwam vraag twee aan de orde :  'Wie ben ik eigenlijk?' Geen directe confrontatie met mezelf, maar wel stof tot nadenken. De geplande twee uren vlogen voorbij.