Op weg naar huis |
Keurig op tijd |
Ondanks de mist waren er weer bumperklevers op de weg. Bij een snelheid van 100km/uur over de nieuwe weg richting Dronten, bleef lang een Toyota vlak achter ons rijden. Toen de weg tweebaans werd, we reden inmiddels al een tijdje achter een vrachtwagen, gaf ik op tijd richting aan om in te halen. De Toyo bestuurder meende toch een manoeuvre te moeten uitvoeren, die mij terug zou dwingen naar de rechterbaan : hij probeerde zich tussen mij en de middenberm te persen! Maar helaas voor hem, trapte ik ook op de vroege maandagochtend niet in. Na mijn inhaalmanoeuvre ging ik weer naar rechts, zodat de Toyo mij ook kon inhalen. Onderweg zag ik zeven auto's zonder verlichting (!) of met parkeerlichten rijden. Ongelooflijk! Ondanks de file op de N50 tussen Kampen en Zwolle, kwamen we zo'n 10 minuten voor tijd bij het CBR aan. In het restaurant Stilo, dat zich naast het CBR bevindt, was gevuld met jongelui. Zwijgende jongelui, die wat zenuwachtig rondkeken. Een aantal van hen wierp nog even een blik in het lesboekje. Sommigen werden net als Mike door een ouder gebracht. Reden voor een paar jongedames, welgeteld drie, om hun pa na aankomst zachtjes op bestraffende toon en met geƫrgerd gezicht toe te snauwen : "Ga maar buiten wachten! Niet hier!" De betreffende vaders volgden zwijgend het bevel op. Ik zou gezegd hebben : "Neem de bus maar terug. Doei!"
Een kop koffie later, tegen negen uur schalde uit de luidspreker het verzoek aan de kandidaten om naar de examenzaal te gaan. Een handje ouders bleef achter.
Zo'n drie kwartier later kwamen de jongelui terug. Ze waren allen opvallend stil. Zelfs geen vrolijke gezichten. De meesten legden net als Mike de uitslag van het examen op de tafel, zodat de ouders pas na het gelezen te hebben begrepen dat kindlief geslaagd of gezakt was. Mike slaagde cum laude. Dat heeft hij mede te danken aan zijn mamma, want die heeft hem de afgelopen dagen strak begeleid.