Ouder worden

Laatst zei iemand tegen mij, dat ie mij erg energiek vindt. Hij kent een paar mannen van mijn leeftijd, die zich echt als 'ouwe lullen' gedragen. Ze doen niet veel meer dan hangen op de bank voor de tv. Geen hobby's, niets.  Net alsof ze al bijna dood zijn. Zelf bruis ik nog van energie. Ik kan moeilijk stilzitten, maar ik wil als het even kan wel iets zinvols doen. Maar ik geef direct toe, dat ik 's avonds op ben. Als oudere voel ik me ondanks al mijn bezigheden soms genegeerd. Alsof ik nergens in geïnteresseerd ben of niets bijzonders heb te melden. Zelfs in kwesties waar mijn levenservaring een grote rol in zouden kunnen spelen. Het liefst blijf ik volop in het leven staan. Dus liever geen bejaarden tehuis met alleen leeftijdgenoten om me heen. Daar zou ik depressief van worden. Wachten totdat de deur zachtjes open gaat en iemand zegt : "Hallo, is daar iemand?"