Vanmorgen vroeg liep ik hier door de wijk Lelystad Haven. Bij de flat aan het Bovenwater zwaaide vanaf de hoogste etage een bekende naar mij. Toen ik het portiek passeerde waar hij gebruik van maakt, stond meneer opeens voor mijn neus. Hij vroeg of ik in de buurt woonde. Toen ik die vraag bevestigend had beantwoord, vroeg hij mij of ik een ladder of huishoudtrap in huis had. Beide dus. Meneer had zichzelf 's morgens vroeg buitengesloten. Maar er was hoop voor hem. Aan de achterzijde van zijn appartement op drie hoog, stond de boel open. Hij wilde via het dak naar de achterkant en daar weer naar beneden, naar zijn balkon. Ik beloofde hem de trap te halen, maar op de valreep was dat niet nodig. Ik zag schuin aan de overkant een mij bekend persoon naar buiten komen. De vroege vogel groette mij en ik maakte gelijk melding van de 'noodsituatie' van zijn overbuurman. Even aarzelde hij, want wie zegt dat die meneer daar woont? Een geheel terechte vraag maar toen ik hem vertelde wie het was, bleek hij hem ook te kennen. Dankzij een goede buur hoede deze goede vriend niet naar huis voor een trap. Niet veel later ging een huishoudtrap naar de derde etage en kon de expeditie over het dak beginnen. Een kleine klimpartij en hopla, daar stond meneer op het dak. Al met al slaagde de vroege pechvogel in zijn opzet en kon hij opgelucht zijn woning weer binnenkomen. Ik zette mijn wandeling voort, genietend van de zon en de stilte.
