Als een tosti

Vanmiddag moest ik het magazijn in. Dat bevindt zich op de 1ste etage. Het is daar bloedje heet. Helemaal bij deze temperatuur. Boven mijn hoofd een niet geïsoleerd zinken dak, waar je een compleet varken op kunt braden. In dat dak zit ook nog een aantal lichtkoepels, maar geen enkel openslaand venster of luik. Onder mij bevindt zich het warme plafond van de beneden verdieping. Ik voel me net een suffe tosti tussen die hete platen. Daar buffelen we dagelijks met z'n tweetjes om de bestellingen op tijd de deur uit te krijgen. Vanmiddag nog een extra handicap, want de computer doet raar. Of beter : het programma dat de bestellingen afhandelt werkt niet goed. Als een bestelling de deur uit kan, moet een label geprint worden. Maar dat lukt niet zo best. Het afdrukken gebeurt vandaag erg wisselvallig : dan wel, dan niet. Ik zie telkens 'error berichten'. We hebben het systeem opnieuw opgestart, maar dat hielp niet. De leverancier weet ook niet wat het is. Uiteindelijk hebben we met veel extra werk alle labels kunnen afdrukken. De hele meuk was net op tijd klaar, zodat de vervoerder de boel kon meenemen. Missie alsnog geslaagd. Volgens mijn collega moet ik 's winters mijn kleren en handschoenen aanhouden als we hier aan de slag gaan. Met of zonder sneeuwruimer?