Vanmorgen hebben we de fietsen op de fietsendrager gemonteerd en zijn we naar Urk gereden. Aan het eind van de afrit op de Domineesweg richting het pittoreske vissersdorp stond al een file in de zon. Gelukkig hebben we een speciale strategie. We parkeerden de auto op de carpoolplaats bij de A6 en stapten daar op de fiets en peddelde in het zonnetje de resterende vijf kilometer naar Urk. We genoten van de file naast ons (wat een jaloerse blikken) en zagen dat de auto's naar een industrieterrein gedirigeerd werden. Daar kon de auto voor 5 euro geparkeerd worden en kreeg men gratis (bus-)vervoer naar Urk. De bussen zaten stampvol. Op Urk aangekomen zijn we naar de haven gewandeld. Daar was het weliswaar druk, maar je kon er nog gewoon lopen en rondkijken. We zijn een kotter opgegaan en hebben nieuwsgierig het schip bekeken. In het ruim viel het tegen, want daar hing de lucht van 'dooie vissies'. Er werd alom vis gebakken, verkocht en opgepeuzeld. Onze lunch bestond gewoon uit een broodje haring, omdat we bij dat tentje vrij snel aan de beurt waren. Bij alle tentjes waar vis werd gebakken, stonden dikke rijen mensen te wachten. We zijn al slenterend in de af en toe brandende zon richting de vuurtoren gegaan. Daar aangekomen gaf Sonja haar voeten rust op een bankje onder de toren, terwijl ik hem beklom.Daarna hebben we nog een kop thee gedronken en zijn toen via de kern van het dorp terug gelopen. Onderweg tikte ik nog even op het raam van een voormalig collega van mij. Bert kwam enthousiast naar buiten. Na wat bijpraten zijn we doorgelopen naar een deel van de haven, waar we nog niet geweest waren. We hoopten daar weer een stalletje te treffen waar vis gebakken werd. Helaas was die er dit jaar niet. Dus voor ons dit keer geen gebakken vis. We sleepten onze vermoeide benen naar de fietsen en reden ontspannen terug naar de carpoolplaats. onderweg bezochten we nog een boerderijwinkel. Daar troffen we nog een paar wijkgenoten uit Lelystad Haven. Al met al was het weer een gezellige dag daar op Urk. Volgende week misschien weer naar Urk. Dan lopen alle Urkers die nog beschikken over de originele klederdracht, in hun specifieke kledij. Misschien is er dan wel een gebakken visje te bemachtigen.