Al dat gedoe rond de euro begin ik knap zat te worden. Er verdwijnt meer geld naar Brussel en landen die erg gemakkelijk met geld omgaan (en dus in de problemen zitten), dan dat in eigen land aan de problemen besteed wordt. De afspraken rond het zogenaamd helpen van anderen landen rammelen aan alle kanten. Al was het alleen maar door veranderende politiek en inzichten. Miljarden verdwijnen zo in bodemloze putten. Nu gaan we een noodfonds oprichten, zodat we nog meer miljarden kwijtraken, omdat anderen het niet goed doen. Het lijkt verdacht veel op het bonusconcept : Ook al bak je er als land niets van : je krijgt altijd geld, want de euro moet blijven. De werkloosheid in ons land stijgt, net als de kosten voor de zorg. Maar daar is geen geld voor.
Wie goed naar Brussel kijkt weet dat daar vele miljarden opgevreten worden door de EU parlementariërs met hun fratsen en grollen en onzinnige toelagen. Als ik de dames en heren politici moet geloven, draait ons bestaan en de hele wereld om een muntje dat Euro en een club die EU heet. Beide door dezelfde soortgenoten bedacht en ingevoerd.
Er zijn ergere dingen op de wereld. Zoals armoe, gebrekkige zorg en werkloosheid in eigen land. Wie niet goed voor zichzelf zorgt, kan niet anderen op een gezonde manier helpen. Dat blijkt maar weer.