Vanmorgen werd ik staande gehouden door twee politieagenten die in een auto aangereden kwamen. Een jongeman stapte uit en kwam op mij af. Ik wist dat mijn karretje met folders overbeladen was en langs de kant op straat stond, maar ik zag daar geen kwaad in. Ik heb ook geen openstaande boetes noch een gevangenisstraf uitstaan. Meneer de agent stelde zich keurig voor en zei dat de politie wat meer wilde weten over de wijk Lelystad Haven. Ik dacht gelijk : "Zoohooo.." Zijn collega sprak een paar andere mensen in de buurt aan. Hij vroeg mij of ik in de wijk woonachtig ben en zo ja, waar. Na de bevestiging en beantwoording van zijn vragen, brandde hij los met allerlei vragen over de wijk. Ik heb ze keurig beantwoord, ook al was het de zoveelste keer dat mij zoiets gevraagd werd of dat ik ze op papier gezet heb voor de wijkpost en/of de gemeente. En weer heb ik er weinig vertrouwen in, want in alle voorgaande gevallen gebeurde er weinig tot niets. Eerst zien, dan geloven dus. Maar wat wil je als je al zo vaak verbeteringen hebt voorgesteld. Ik heb het gehad over de verkeersveiligheid (te hard rijden, op de stoep fietsen enz.), de verpaupering en de vernielingen en brandstichtingen. De agent krabbelde alles in een notitieblokje, waar ik een dicteerapparaat gebruikt zou hebben. Het was geen steno en ook geen hiërogliefen schrift, maar voor mij wel onleesbaar. Dus zal het geheimschrift geweest zijn. Ondanks de herhalingsoefening, ben ik ook dit keer benieuwd wat het gaat opleveren. Op sommige opmerkingen van mij zei hij : dat is voor de gemeente, of : dat is aan de Milieupolitie. Dus de zandzakken bleven niet ongeroerd en werden op vriendelijke toon voor de deur gelegd. Van een volledige inventarisatie was dus geen sprake. Jammer.
