Het verhaal rond de Nieuw Zeelander John Britten doet me denken aan de Hollandse mannen van Jamathi. Net als hen begon John in een schuur een motor te bouwen. Dat was begin jaren 90. Niet op basis van bestaande ontwerpen en/of onderdelen, nee helemaal van nul af aan. Veel aan de motor werd anders dan tot dan bestond. Kort gezegd was het een motorblok op wielen met veel carbon. Nee, geen frame. Het enige gebruikelijke was dat de wielen rond waren. John had geen sponsors en ook geen technici in dienst. Hij had wel hulp van vrienden, buren en anderen die vrijwillig wilden helpen. De Britten V1000 deed tijdens de Battle of Twins in Daytona iedereen verbaast staan. Een dag eerder lag het blok uit elkaar vanwege een lekkende cilinder. Die werd op de typische Britten manier een dag voor de race deskundig gerepareerd! De Britten reed lange tijd vlak achter de koploper, een fabrieks-Ducati. Op een rechtstuk van het circuit manoeuvreerde de Britten coureur, Andrew Stroud, de V1000 naast de leidende Ducati en..... maakte een wheelie! "Om even te laten zien hoeveel power ik nog over had", aldus Stroud lachend na de race tegen ontwerper en bouwer John Britten, die tijdens de race helemaal uit zijn dak ging. Tijdens deze eerste race kreeg de V1000 elektrische problemen en viel terug. De tweede manche werd voortijdig afgevlagd vanwege het weer. Maar een jaar later, 1995, won de V1000 de BOT in Daytona. Helaas overleed de geniale John Britten niet veel later aan kanker. Hij werd slechts 45 jaar. Van zijn roemruchte V1000 zijn slechts 10 exemplaren gemaakt in Britten's eigen motorfabriek. Ze bevinden zich in veilige handen van verzamelaars en musea. Op YouTube staat een serie video's over
John Britten en de ontwikkeling van zijn V1000. Moet je als liefhebber gezien hebben!
