Bibliotheken in het nauw

In 2002 heb ik me nog binnen de Flevolandse bibliotheken druk gemaakt over de in mijn ogen gemakzuchtige houding. Die bestond toen (en bestaat nog steeds) uit het ophouden van de hand, om subsidiegelden te ontvangen om die vervolgens op vaak onverantwoorde wijze uit te geven. Er was ook veel te weinig activiteit gaande om leden te werven en veel geld verdween in bodemloze putten. Halfbakken projecten die steevast mislukten en miskopen op het gebied van apparatuur en programmatuur. Zelfs een complete splinternieuwe internetbus van enkele honderdduizenden euro's, belandde binnen drie jaar op een sloperij in het zuiden des lands.
Zelf geld genereren en planmatig en projectmatig werken invoeren, was mijn advies. De bieb moest commercieel worden. Maar ik trof het niet, want een interim directeur deed zijn entree had andere plannen. Hij was sterk gefocust op uitbesteding van de ict functie. Weliswaar een belangrijke, maar nota bene ook een ondersteunende functie binnen de organisatie. De projecten van de nieuwe gebouwen vertoonden hiaten op het gebied van inkomsten. Immers, de operationele kosten van de nieuwe huisvesting zouden fors stijgen en die stijging kon men via verhogen van het aantal leden lang niet niet dekken. Ook de invoering van zelfbediening niet. Op beleidsmatig en strategisch niveau is nauwelijks een woord gerept over de toekomstige situatie. In mijn visie had de functie van de bieb aangepast moeten worden. Die moest veranderen in een multifunctioneel ontmoetingscentrum, waaraan geld verdiend moest worden. Voor het het invoeren en dagelijks runnen van een commerciële instelling is ook andere expertise nodig. Een met een meer commerciële inslag in plaats van een ambtelijke. We zijn nu 10 jaar later. Er is weinig tot niets gebeurd en het gejammer is begonnen.