Omdat de andere opa en oma met vakantie naar Tenerife zijn gevlucht kwam Jill vandaag een extra dagje bij oma en opa. Jill was wat slaperig, toen pappa Ben haar vanmorgen rond half negen bracht. Maar niet veel later was ze weer helemaal wakker. Toen opa aan Jill vroeg waar Tim was, zei ze dit keer niet 'naar school', maar 'Tim is ziek'. In de middag kwamen Karly en Tim. Tim zag er zoals gewoonlijk nogal bleek uit. Dus daar zag opa geen verschil in. Toen opa aan Tim vroeg wat hij mankeerde, zei hij : "Als ik een wind laat opa, zit mijn broek vol. Ik heb diarree." Opa dacht even met weemoed terug aan zijn luiertijd, toen ook hij lekker ongestraft in zijn broek kon doen. Eigenlijk dacht opa wat te lang aan die tijd, want hij kreeg zowaar zin om dat een dezer dagen maar weer eens te gaan doen. Lekker in je broek doen, gewoon voor het (warme) gevoel. Misschien roept dat nog meer herinneringen op. Maar opa besloot toch maar geduldig te wachten tot zijn kringspieren in kwestie het begeven. Dan hoort het bij de algehele aftakeling en dan is het normaal. Ja, ja, er staat mij nog wat te wachten naarmate ik ouder word. Zoals het gaspedaal indrukken in plaats van het rempedaal, op de snelweg rijden met een scootmobiel en (vooral jonge) vrouwen lastig vallen. Vandaag las opa in de krant dat een opa van 68 jaar ontucht had gepleegd met een paard. Ik weet niet in hoeverre het hier om een regulier verloop van een loopbaan voor opa's gaat. Maar het klinkt wel allemaal erg spannend. Ik zie het zo voor me. Tim die straks oma vraagt : "Waar is opa?" en oma die antwoordt : "Die zit weer in de gevangenis, Tim." Ik dwaal een beetje af. Met Tim gaat het inmiddels al wat beter. Hij verveelde zich thuis en daarom kwam hij mee. Het ging allemaal goed. Tim heeft geen wind gelaten en opa hield het ook droog.
Omdat de andere opa en oma met vakantie naar Tenerife zijn gevlucht kwam Jill vandaag een extra dagje bij oma en opa. Jill was wat slaperig, toen pappa Ben haar vanmorgen rond half negen bracht. Maar niet veel later was ze weer helemaal wakker. Toen opa aan Jill vroeg waar Tim was, zei ze dit keer niet 'naar school', maar 'Tim is ziek'. In de middag kwamen Karly en Tim. Tim zag er zoals gewoonlijk nogal bleek uit. Dus daar zag opa geen verschil in. Toen opa aan Tim vroeg wat hij mankeerde, zei hij : "Als ik een wind laat opa, zit mijn broek vol. Ik heb diarree." Opa dacht even met weemoed terug aan zijn luiertijd, toen ook hij lekker ongestraft in zijn broek kon doen. Eigenlijk dacht opa wat te lang aan die tijd, want hij kreeg zowaar zin om dat een dezer dagen maar weer eens te gaan doen. Lekker in je broek doen, gewoon voor het (warme) gevoel. Misschien roept dat nog meer herinneringen op. Maar opa besloot toch maar geduldig te wachten tot zijn kringspieren in kwestie het begeven. Dan hoort het bij de algehele aftakeling en dan is het normaal. Ja, ja, er staat mij nog wat te wachten naarmate ik ouder word. Zoals het gaspedaal indrukken in plaats van het rempedaal, op de snelweg rijden met een scootmobiel en (vooral jonge) vrouwen lastig vallen. Vandaag las opa in de krant dat een opa van 68 jaar ontucht had gepleegd met een paard. Ik weet niet in hoeverre het hier om een regulier verloop van een loopbaan voor opa's gaat. Maar het klinkt wel allemaal erg spannend. Ik zie het zo voor me. Tim die straks oma vraagt : "Waar is opa?" en oma die antwoordt : "Die zit weer in de gevangenis, Tim." Ik dwaal een beetje af. Met Tim gaat het inmiddels al wat beter. Hij verveelde zich thuis en daarom kwam hij mee. Het ging allemaal goed. Tim heeft geen wind gelaten en opa hield het ook droog.