Nieuwjaarskaartje van de bezorger

Al voor de Kerstdagen houdt Sonja rekening met bezorgers van kranten en folders die langs de deur gaan met nieuwjaarskaartjes. Die kaartjes krijgen ze toegestuurd van de distributeur. De gewoonte is dat de bezorger dit keer aanbelt en zo'n kaartje overhandigt. Hij of zij krijgt daarvoor een fooi. Mike heeft ook dergelijke kaartjes gekregen vanwege zijn folderwijk.  Vorig jaar ben ik met hem meegegaan.
Op sommige brievenbussen prijkt opeens een stikker : Nee, geen reclamedrukwerk. Een teken dat men geen trek heeft in een bezorger die aanbelt. Die slaan we maar over. Over het algemeen laten mensen blijken, dat ze tevreden zijn over de wekelijkse bezorging. Logisch, want het verspreiden gebeurt in weer en wind en bijna altijd op vaste tijden. Ze geven dan ook graag wat. Ik kijk zoals gewoonlijk geboeid naar de reactie van mensen. Sommigen zien je wel voor de deur staan, maar doen niet open, of ze verstoppen zich vlug. Vooral dat laatste is een komisch gezicht. Ze gaan nog net niet op hun buik achter de bank liggen. Geen probleem hoor, de boodschap is overgekomen. Het kaartje verdwijnt gewoon in de brievenbus. Anderen, meestal uit een andere cultuur afkomstig, doen de deur op een kier en nemen het kaartje in dank aan. Dan sluit de deur weer. Er zijn ook mensen die gewoon niets willen geven. Dat mag, want het is vrijblijvend. Ze houden het kort : 'Dank je wel en jij ook fijne feestdagen.' En boem, de deur gaat weer dicht. Anderen hebben niet direct een antwoord. Ze nemen het kaartje aan, bekijken het heel gedetailleerd en staan er verder wat hulpeloos bij. Aan Mike om dan maar de knoop door te hakken met : 'een fijne avond!' en vervolgens weer verder te gaan. En dan zijn er de bijzondere gevallen. Zo zijn er steevast mensen die gewoontegetrouw elk jaar zeggen : 'Ik heb net boodschappen gedaan en mijn geld is helemaal op.' En natuurlijk een zeer spijtige gezicht erbij trekken. Een mevrouw zegt geen kleingeld in haar portemonnee te hebben, maar dat Mike al het geld uit haar jaszak kan krijgen. Vervolgens loopt ze naar de kapstok, graait in een jaszak en kiepert een handvol muntstukken in Mike's hand. En tot slot was er nog een mevrouw die de transactie geheel via de brievenbus deed. Kaartje door de bus (dank u!), gevolgd door een euro door de brievenbus naar buiten (u ook bedankt!). Sommige bezorgers houden een adressenlijst bij, waarop ze aantekenen wie wel of niet thuis was. Om zeker te zijn dat ze straks iedereen gehad hebben. Vergeet niet, dat gedoe met die kaartjes levert een enorm uurloon op voor de bezorger. Twee á drie uur lopen is heel erg lonend.