Het is een mooi stukje tussen Lelystad Haven en Bataviastad, de Oostvaardersdijk. Lekker fietsen of wandelen met de wind in je haren of over je kale kop. Het is wel een wat verlaten weg zonder straatverlichting, die parallel aan de Houtribweg loopt gescheiden door een zandvlakte. Op die vlakte vermaken zich mensen met honden, vliegers, crossmotoren enz. Zo'n rustig stukje kuststrook trekt niet alleen natuurliefhebbers en recreanten. Omdat men daar niet direct in het zicht van anderen is, biedt de strook ook drugdealers, afvaldumpers en mensen die vreemdgaan mogelijkheden. Wat dat laatste betreft : het is soms wat gênant als ik daar mij bekende mensen zie, die officieel niet bij elkaar horen. Twee auto's waarvan de één met ernstig beslagen ramen met twee mensen op één stoel of de achterbank. De auto schommelt heen en weer, terwijl het nagenoeg windstil is. Maar goed, ieder zijn of haar gerief. En nee, ik beantwoord geen vragen. Ik stoor me soms aan het afval, al kan ik er ook met gemak aan voorbijgaan. Anders kan ik wel aan de gang blijven. Onlangs zag ik een grote hoeveelheid lege bierblikjes liggen. Die heb ik uiteindelijk vanmorgen maar even opgeruimd. Dit keer heb ik ze niet geteld, want ik moest op mijn tellen passen. Of beter, op mijn fiets. Die stond na verloop van tijd op een behoorlijke afstand geparkeerd, omdat ik lopend hier en daar nog wat rommel had opgeruimd. Het eerste deel is opgeruimd. Ik weet het, het is maar voor even. Verderop richting Bataviahaven ligt nog behoorlijk wat afval. Vooral in de rietkraag. Misschien een volgende keer, als het zonnetje weer schijnt en ik 'toevallig' weer eens niets te doen heb. En de verantwoordelijke instantie het nog steeds niet opgeruimd heeft.