Terug in de boomgaard -4-

Ja mensen, het is flink aanmodderen in de boomgaard. We zijn 'm van de appels naar de groene kant van de fruittuin gepeerd. Peren plukken vereist een heel andere techniek dan appels plukken. Peren moeten met het steeltje tussen duim en wijsvinger geknakt worden. Het steeltje moet aan de peer zitten anders ontstaat een plekje dat erg rot gevoelig is. Droge peren hebben de nare gewoonte door je handen te willen glippen. Dat komt ook vanwege de vorm. Eigenlijk zou de peer het steeltje aan de bolle kant moeten hebben. Dan is ie veel gemakkelijker te plukken. Een foutje in de schepping? Is God dus ook maar een mens? Of was het een peer die Eva aan Adam gaf? Vandaag hebben we weer een paar forse regenbuien op onze kop gekregen. Op een gegeven moment voelde ik mijn beide oksels nat worden. In mijn regenjack zit onder beide oksels een ventilatiegaatje. De plukkende bewegingen van de armen zuigen door het gaatje het regenwater naar binnen. Ook als het droog is blijft het pak, jas en broek, aan. De bladeren zijn namelijk nog nat en je staat versteld van de hoeveelheid vocht dat daar nog op zit. Voor je het weet is je kleding zeiknat. De regen heeft ook de paden tussen de bomen behoorlijk zacht gemaakt. Gevolg is dat de trekkers (golfwagentjes) in de prut blijven steken. Dus het is geregeld duwen geblazen. Als het regent is er in de lunchpauze lekkere, hete soep. De peren zien er overigens prachtig uit.