Het komt voor, dat plukkers liever niet met bepaalde collega's samenwerken. Ik geef toe, dat in sommige gevallen het aantal uitgesproken woorden omgekeerd evenredig is aan het aantal geplukte appels. Sommigen zijn niet zo spraakzaam of zeggen op een dag 30 keer hetzelfde. Ach ja, iedereen heeft zo z'n plusjes en minnetjes. Vanuit de leiding valt het mij op dat vaak
gevraagd wordt of je met die of die wilt plukken. Zelf ben ik niet zo kieskeurig. Ik pluk met iedereen en... ik pluk voor mezelf. Ik pluk 5 bomen en de ander maar twee. So what? Dat is aan de leiding, niet aan mij. Afgezien daarvan vind ik het leuk om telkens met anderen te plukken. Een stug iemand losweken en tot praten brengen. Dan hoor je toch ook vaak nieuwe interessante verhalen. Sommigen grijpen die kans om hun hart even te luchten. Dat heeft dan een positieve invloed op hun stemming. Zelf openheid tonen leidt vaak tot openheid bij de ander. Vertrouwen wekken en krijgen. En als iemand 30 keer zegt dat ze het zo naar de zin heeft, dan is dat als een glimlach van een gelukkig iemand. Daar word je toch niet chagrijnig van? Ik geniet in de boomgaard van alles wat ik om me heen zie en voel me gelukkig als anderen dat uitstralen. Ook al zeggen ze dat wel 30 keer op een dag.
