Opgroeien

Over een paar weken wordt Mike al 17. Wat vliegt de tijd zeg! Ik zie hem nog zo op de wereld komen in Schoonhoven. Hij kwam zo snel tevoorschijn, dat ik me afvroeg of ie in Sonja's buik iets gehoord had wat ie heel graag en snel met eigen ogen wilde zien. Tot op heden weet ik nog steeds niet wat dat is geweest. Wat karakter betreft heeft ie van beide broers wat. Qua uiterlijk lijkt ie veel op zijn oudste broer Ben, wat nogal eens wat verwarring oplevert bij vrienden en kennissen van Ben en Karly. Toen een voormalig klasgenoot van Ben Mike zag riep ze : "Hé, dat is Ben uit mijn klas!"
Het is weliswaar een andere tijd en Mike is gemiddeld 16 jaar jonger dan zijn beide broers, we hebben hem toch ook hetzelfde opgevoed als de oudste twee. Op eigen benen leren staan en verantwoordelijkheid bijbrengen zijn de hoofdlijnen. Onze ouderlijke sturing is vooral gericht op het gezonde verstand. Mike vraagt nog weleens : "Wanneer krijg ik eens een paar klappen?" Maar daar doen we niet aan en het is niet nodig.  Ook in de keus en omgang met vrienden laten we hem vrij. Als ons iets niet zint, dan zeggen we dat een keer. Dan weet hij hoe wij erover denken. Daar laten we het bij. Nog twee jaar VWO en dan wil Mike een combinatie van werken en studeren gaan doen. Dat gaat dus ook goed komen. Net als met zijn broers.