Pubers kamperen

Nadat we weer thuis waren gekomen, troffen we Mike met zijn vrienden aan. Ze bespraken hun vakantie. Dat was heel leerzaam voor ons beiden, want we horen pubers niet zo vaak serieus dingen bespreken. Een van de jongens had het alleen over zichzelf. Kort gezegd kwam zijn vakantie neer op : bier, borsten en (ham)burgers. De jongeman had zijn eigen tent en slaapzak en zou vier kratten bier meenemen. Dat laatste omdat er in Assen en omgeving geen Boni zou zijn. Dat had hij even uitgezocht. Hoe de camping heet en waar die gelegen is, was hem niet bekend. Dat had hij dus niet uitgezocht. Een vriend die niet meegaat, had een paar slimme opmerkingen. Hij had al veel vaker gekampeerd en wist dus wel beter. Helaas luisterde niemand naar hem. We zijn heel benieuwd hoe deze vakantie gaat verlopen. Of wordt het misschien heel ver lopen? Mike zit deze week vol met tentamens. Ik moet bekennen dat ik hem niet eerder zo lang met studieboeken voor zijn neus heb zien zitten. En studeren hè!

De zonnige zondag

 Zondag scheen de zon volop. Gelukkig stond er nog wat wind. Dat maakte de warmte dragelijk. We zijn 's middags naar de Bataviahaven gefietst. Daar was het hele weekend lang een evenement gaande, de Bataviahavendagen. Er was ook een grote botenshow, veel kraampjes, muziek, kunst en natuurlijk ook eten en drinken. Het was erg druk en nog warmer. Zaterdag was de boel verregend, zo vertelde een kunstenares / collega appelplukster mij. Ze had schilderijen in plastic moeten verpakken. Het was niet alleen nat, maar er stond ook een flinke bries. We besloten al ras om naar de overkant te fietsen, naar een strekdam waar een stalen kunstwerk is opgetrokken. Rijdend naar de Houtribsluizen (richting Enkhuizen), zagen we die metalen vent al gehurkt achter de bosjes zitten.

Het kunstwerk heet officieel Exposure. To expose yourself is een vorm van exhibitionisme, toch? Er worden rond het kunstwerk allerlei verhalen verteld over de achterliggende gedachte, zoals meneer Lely die starend over het water nadenkt over de inpoldering. Voor mij is het een symbool voor al die noeste arbeiders, die daar soppend en zuigend in de vette klei en modder in weer en wind hun werk hebben gedaan. Die mannen van staal moesten natuurlijk ook geregeld hun behoefte doen en deden dat in de open natuur.

Toen we de strekdam opdraaiden, besloten we eerst een ijsje te nemen bij Aida. De naam van de snackwagen is die van de eigenares, die bij ons in de buurt woont. Zowel Ben als Robert en Sonja hebben voor haar gewerkt. En dus waren de ijsjes gratis. Bedankt Aida. Bij die poepende man zijn we neergestreken om ver van het lawaai en de drukte even bij te komen. Dat viel wat tegen, want er spoten geregeld speedboten (ribs) voorbij vol gasten. Ze scheurden met hoge snelheden over het vrij kalme water van het Markermeer. Terwijl we de racende meute gadesloegen, vroegen we ons af wat daar nou de lol van is.

Maar ja, ieder zo zijn ding. ik bedoel maar, zelf vind ik de motorsport (wegrace) er leuk. O ja, de TT is ook geweest. Het leukste vond ik wel dat Kevin Valk, je weet wel die coureur die ik laatst een aantal keren ontmoette, in Assen de 600SuperSport heeft gewonnen! Het is zijn eerste nummer 1 plaats, na een aantal keren eerder al op het podium te hebben gestaan. Drie races geleden had de net 18 jarige Drontenaar dikke pech. In de laatste ronde, Kevin had een enorme voorsprong, was zijn tank leeg. Oeps!! Ik weet niet of degene die daar verantwoordelijk voor is geweest nog voor hem werkt.

Op een regenachtige zaterdag

Wat een slecht weer was het gisteren! Maar Sonnepon en ik zijn toch op de fiets naar de markt gereden. Niet iedereen was zo heldhaftig, dus stonden er flinke rijen bij de parkeergarages. Met de auto naar het centrum is niets voor ons. We hoeven geen parkeerplaats te zoeken, niet te betalen en de tijd in de gaten houden en we zijn lekker in beweging. En we hoeven ook geen gezicht als een oorwurm te trekken, omdat we in de rij moeten staan. De slagboom van deze parkeergarage is trouwens al ruim een week kapot.

Bij het Agoratheater was een multicultureel evenement gaande. Met dans, muziek en.... lekker eten! Mijn oog viel direct op een Antilliaanse tekst : pastechi! Daar kon ik niet aan voorbijgaan. Samen hebben we er een gegeten. Heerlijk! We hebben ook roti met kip gekocht. Als we dan toch eenmaal bezig zijn, dan gaan we ervoor. Al dat lekkers deed Sonja spontaan besluiten zelf loempia's te gaan maken. Dus werd er ook kip, taugé (niets mis mee) en kool gekocht.  Ik zag ook Tu tu kabritu. Volgens mij is dat geitenvlees op zuur. We hebben ooit zoiets gekregen van onze buurvrouw op Curaçao. Ze maakte het ook van varkensvlees. Het smaakte best wel lekker. Toen het begon te regenen hebben we bij de Hema een kop thee gedronken. Sommige mensen worden echt chagrijnig van dit weer. Het wordt extra vervelend als ze dat ook flink laten blijken. En dat zijn nota bene Hollandse mensen. Na de thee hebben we nog wat rondgekeken en zijn via de toko in de wijk Botter weer naar huis gereden.

Grote schoonmaak

In het verleden heb ik me al eerder beklaagd over het zeer matige systeembeheer bij WEBLOG. Bijna al mijn vragen werden afgedaan met : dat gaat even duren. Maar dat even bleek jaren te zijn. Zo kon ik bijv. niet mijn wachtwoord wijzigen. Iets waarvoor ik nota bene extra betaalde! De antwoorden waren ook vaak niet echt leuk van toon. Zeg maar bitchy. Ook het matige beheer speelde dus een rol in mijn besluit. Maar wellicht komt het ook omdat ik zelf jaren in dat vakgebied heb verkeerd en weet hoe het eigenlijk zou moeten. Niet dat de door mij gehanteerde methoden en technieken per definitie goed waren, maar wel succesvol ook in de relatie met de klant.

 Ik heb overigens nog meer opgeruimd deze week. In de wijk werd een aantal containers geplaatst waar bewoners hun grofvuil in konden gooien. Dus dat was een mooie gelegenheid om op zolder wat te ruimen. Ik heb ook een alleenstaande vrouw geholpen met het opruimen van al de rommel die ze in haar achtertuin had opgeslagen. Daarnaast heb ik bijna al mijn lp's van de hand gedaan! Ik heb er zo'n 650 in één keer verkocht. Een kleine stapel heb ik gehouden. Ik liep al lang met die gedachte rond, maar twijfelde elke keer weer. Met Kerst heb ik nog de stellingen waarin ze stonden, verstevigd. Wat een gewicht! Een liefhebber uit Drenthe kwam 4 uur na plaatsing van de advertentie op Marktplaats langs. Hij heeft ze stuk voor stuk bekeken en de hele partij gekocht! Van de meeste albums heb ik mp3 bestanden gemaakt. Dus de muziek heb ik nog. Zo'n grote partij in één keer verkopen kan lastig zijn. Sommigen zijn daar maanden mee aan het adverteren. Het is een kwestie van goed de markt analyseren en logisch denken. Iemand die in mijn collectie twee lp's vindt die hij wil hebben, zal geen honderden euro's willen betalen. Ook al krijgt ie er de rest bij. Het mooiste zou zijn, als je de prijs kunt bepalen, nadat een geïnteresseerde heeft aangegeven hoeveel lp's hij eigenlijk wil kopen. Een goede, gewilde lp doet plm. 10 euro. Maar iemand die maar 60 lp's wil, wil vaak geen 600 euro betalen voor de hele collectie. Het is nu wat kaal op zolder. Maar ik heb de muziek niet opgegeven. Dus er zullen wel weer nieuwe oude lp's komen. Maar geen 700 meer.

Uithuilen en opnieuw beginnen

het blijft vissen

Daar zijn we weer! Overigens, dit is een testberichtje om te zien in hoeverre Blogger van Google mij bevalt. Nog even over de oude weblogs, jammer dat al die informatie verloren is gegaan. Maar het is niet anders. Het is gewoon uithuilen en opnieuw beginnen. Tot nu heb ik ontdekt, dat Blogger een uitgebreidere en beter geregelde / professionelere versie is van Weblog. Of dat Weblog een armere en minder goed georganiseerde versie is van Blogger. Het is maar net hoe je het bekijkt. Al zoekende en zaken uitproberend, word ik enthousiaster. Foto's, video's enz. het kan allemaal en veel soepeler dan bij Weblog. Foto's kan ik eenvoudig met de muis
verslepen naar de plaats in het bericht waar ik ze wil tonen. Bij Weblog moest ik door allerlei schermen worstelen om dat voor elkaar te krijgen.